1. مرگ یزید بن معاویه 

در سال 64 هجری قمری در شب چهاردهم ربیع الاول یزید بن معاویة بن ابی سفیان در سن 39 سالگی یا 37 سالگی یا 35 سالگی به درکات جحیم شتافت.قول دیگر در مرگ یزید پانزدهم این ماه است.

مادر یزید میسون دختر بجدل کلبی است.او کسی است که غلام پدر خود را بر خود متمکن ساخت و به یزید ملعون بارور شد.از همینجاست که طبق فرمایش ائمه علیه السلام قاتل امام حسین علیه السلام ولد الزناست،که این کلام شامل شمر ، عمر سعد ، ابن زیاد و غیر آنها نیز می شود.

او شارب الخمر ، قمار باز ، میمون باز ، ناکح با محارم ، صاحب اشعار کفر آمیز و تارک الصلوة بود.

او بود که واقعه جانسوز کربلا را به وجود آورد.

او بود  که خانه خدا را خراب کرد و پرده کعبه را سوزانید ، همچنین او بود که در واقعه حره در مدینه کشف ستر زنان مهاجر و انصار کرد و سه روز مال و جان و ناموس مردم را بر سربازان خود حلال کرد. بعد از این ماجرا فرزندانی به هم رسیدند که پدر معینی نداشتند. بعد از آن قتل و غارتی در مدینه شد و حرمت حرم شریف نبوی هتک گردید و مردم را داخل حرم مطهر کشتند.

در علت مرگ او چند قول است : یکی اینکه به بلای ناگهانی هلاک شده است. شیخ صدوق رحمة الله میفرماید: یزید شب با حال مستی خوابید و صبح او را مرده یافتند در حالی که بدن او تغییر کرده ، مثل آنکه قیر مالیده شده باشد. بدن نحسش را در باب الصغیر دمشق دفن کردند.

احمد بن حنبل و جماعتی از اهل سنت لعن یزید را تجویز کرده اند و عده ای از آنان معتقد به کفر یزید هستند ، و ابن جوزی کتابی بر رد یزید نوشته است.

در این روز زیارت امام حسین علیه السلام مناسب است.

2.مرگ موسی خلیفه عباسی

در این روز و به قولی در 15 یا 18 ربیع الاول در سال 170 هجری قمری موسی الهادی ، فرزند مهدی عباسی به درکات جحیم شتافت. درهمان شب هارون خلیفه شد و مامون نیز به دنیا آمد.خلافت موسی الهادی یک سال و سه ماه طول کشید و 25 یا 26 سال عمر کرد. او به قساوت قلب و قلت رحم و خشونت طبع و شرارت نفس مشهور بود.

سید بن طاوس رحمة الله در مهج الدعوات روایت می کند که موسی الهادی لشکری فرستاد حسین بن علی بن حسن مثنی بن امام حسن مجتبی علیه السلام صاحب فخ را با اصحابش شهید کرد و سر او را با اسیران به نزد او آوردند چون نظرش بر آن سر افتاد اشعاری خواند.